Een vrouwenkwelling als ze gedwongen wordt om een pijnlijke houten figuur te bestijgen

Een vrouw, gebonden en gedwongen, ondergaat intense zweepslagen terwijl ze wordt gedwongen een houten figuur te bestijgen. Haar blote, zichtbare lichaam kronkelt van pijn, een slaaf van de wrede verlangens van haar meesters in een kerker van plezier en pijn.

In een rijk waar genot en pijn in elkaar verstrengelen, vindt een vrouw zichzelf gebonden en gedwongen om een eigenaardig houten figuur te bestijgen. Dit is geen gewoon tafereel, maar eerder een tableau in een kerker van verlangen. De vrouw, een haarloze en geschoren slaaf, is gebonden aan haar taak, haar lichaam kronkelt in pijn als ze gedwongen wordt het ongemak van de houten pony te ondergaan. Haar kwelgeest, die haar met een verwrongen glimlach ziet lijden, geniet van haar ongemak. De lucht vult zich met het geluid van zwepen en geschreeuw, terwijl het vrouwenlichaam wordt gestriemd en haar kreetjes door de dunge klinken. Dit is een wereld waar pijn, genot en genot is, waar de pijngrens tussen de twee streepjes ligt, de pijnlijn wordt verlegd en de grenzen van de onderwerping worden verlegd, alleen de regel van overgave en de zoete overgave wordt versoepeld om te ontsnappen aan de zoete wereld.